Nootropik Kavramının Tanımlanması
"Nootropik" terimi, ilk olarak 1972 yılında Rumen psikolog ve kimyager Dr. Corneliu Giurgea tarafından, beynin üst düzey fonksiyonlarını (hafıza ve öğrenme gibi) geliştiren maddeleri tanımlamak için ortaya atılmıştır. Giurgea'nın orijinal kriterlerine göre bir maddenin nootropik sayılabilmesi için; öğrenmeyi ve hafızayı geliştirmesi, beyni fiziksel veya kimyasal hasarlara karşı koruması, beynin zorlu koşullar altındaki etkinliğini artırması, çok düşük toksisiteye ve minimum yan etkiye sahip olması gerekmektedir. Pirasetam gibi sentetik bileşikler bu klasik tanımın ilk örnekleridir.
Ancak günümüzde bu terimin anlamı önemli ölçüde genişlemiştir. Artık sadece Giurgea'nın katı kriterlerini karşılayan maddeler değil, aynı zamanda odaklanmayı artıran, zihinsel yorgunluğu azaltan, stresi yönetmeye yardımcı olan veya genel beyin sağlığını destekleyen doğal bitki ekstreleri, amino asitler, vitaminler ve diğer besin maddeleri de "nootropik" veya "akıllı ilaç" olarak pazarlanmaktadır. Bu kavramsal kayma, tüketicinin bir ürünün potansiyel faydalarını ve risklerini doğru bir şekilde değerlendirmesini zorlaştırmaktadır. Bu nedenle, her bir takviyeyi kendi bilimsel kanıtları temelinde değerlendirmek esastır. Takviyeler genel olarak doğal (bitkisel) ve sentetik (laboratuvarda üretilmiş) olarak iki ana kategoriye ayrılabilir.